บ่ต้องไป คึดหลาย บ่ต้องอายกันดอก
ถ้าไปต่อ กับเขา บ่ไหว
คนที่อยู่ตรงนี้คนที่เคยถือถิ่มไป
ยังกอดหัวใจเธอไว้บ่เซา
มันกะฮักคือเก่านั่นล่ะ
ให้เจ็บตื่มฮอยเก่าฮั่นล่ะ
กะฮู้อยู่ว่า แค่เพียงแวะมาเพื่อซ่อมใจ
บ่ดนสักพักก็คงไป น้ำตาหยุดไหลมื้อได๋กะไป กะถิ่มกัน
บ่ได้เป็นดอกตัวรับจบ
ฉันเป็นแค่ตัวรับเจ็บ
ที่พร้อมยินดีจะรับเก็บ
ทุกๆ ความเจ็บ จากเธอไว้
พรุ่งนี้จะโดนเธอทิ้งใหม่
แม้จะเจ็บหัวใจ
แม่นเคยเฮ็ดกันเกือบตาย
แต่ถ้าเขาเฮ็ดให้น้ำตาไหล
หลบมากะได้เซาไห้จั่งว่ากัน
บ่ต้องฮู้สึกผิดอิหยัง
ถ้าคึดสิตั๋วกันต่อ น้ำตาสิจ่อ ห่งหน่วยอีกพันเทื่อ
ก็เพราะชีวิตที่เหลือมีไว้ กะเพื่อเจ็บ
สิถิ่มกะไปแต่เจ็บยามได๋ให้มาหา
มันกะฮักคือเก่านั่นล่ะ
ให้เจ็บตื่มฮอยเก่าฮั่นล่ะ
กะฮู้อยู่ว่า แค่เพียงแวะมาเพื่อซ่อมใจ
บ่ดนสักพักก็คงไป น้ำตาหยุดไหลมื้อได๋กะไป กะถิ่มกัน
บ่ได้เป็นดอกตัวรับจบ
ฉันเป็นแค่ตัวรับเจ็บ
ที่พร้อมยินดีจะรับเก็บ
ทุกๆ ความเจ็บ จากเธอไว้
พรุ่งนี้จะโดนเธอทิ้งใหม่
แม้จะเจ็บหัวใจ
แม่นเคยเฮ็ดกันเกือบตาย
แต่ถ้าเขาเฮ็ดให้น้ำตาไหล
หลบมากะได้เซาไห้จั่งว่ากัน
บ่ได้เป็นดอกตัวรับจบ
ฉันเป็นแค่ตัวรับเจ็บ
ที่พร้อมยินดีจะรับเก็บ
ทุกๆ ความเจ็บ จากเธอไว้
พรุ่งนี้จะโดนเธอทิ้งใหม่
แม้จะเจ็บหัวใจ
แม่นเคยเฮ็ดกันเกือบตาย
แต่ถ้าเขาเฮ็ดให้น้ำตาไหล
บ่ได้เป็นดอกตัวรับจบ
ฉันเป็นแค่ตัวรับเจ็บ
ที่พร้อมยินดีจะรับเก็บ
ทุกๆ ความเจ็บ จากเธอไว้
พรุ่งนี้จะโดนเธอทิ้งใหม่
แม้จะเจ็บหัวใจ
แม่นเคยเฮ็ดกันเกือบตาย
แต่ถ้าเขาเฮ็ดให้น้ำตาไหล
หลบมากพอได้ เซาไห้ละจั๋งไป